نام Mars، خداي جنگ، بر روي سياره اي نهاده شده که قلب نرم و لطيفي دارد.
اطلاعات به دست آمده از نقشه بردار سراسر مريخ که به دور مريخ مي گردد، نشان مي دهد که بخشي از هسته ي اين سياره مايع است.
Charls Yoder دانشمند علوم سياره اي JPL اظهار کرد: "مريخ تحت جاذبه ي خوشيد است. اين جاذبه باعث ايجاد برآمدگي در در دو سوي سياره مي شود ". چنين پديده اي شبيه به جزر و مدي است که ماه بر روي زمين ايجاد مي کند. اما ميزان تغييرات کششي به وجود امده بر روي مريخ، کمتر از يک سانتيمتر بوده که اين در مقايسه با تغييرات جزر و مدي زمين، خيلي کوچک است.
هر چند برآمدگي حاصل از جزر ومدي که بر روي مريخ به وجود مي آيد بسيار کم است، اما نيروي قابل توجهي بر روي سفينه فرستاده شده به مريخ اعمال مي کند به طوريکه درطول يک ماه، اين سفينه به اندازه ي يک هزارم درجه در مدار خود به دور مريخ منحرف مي شود.

Yoder مي افزايد: "با اندازه گيري اين برآمدگي در ميدان جاذبه ي مريخ، مي توان چگونگي انعطاف پذيري اين سياره را مشخص کرد. مقدار کشش محاسبه شده حاکي از اين است که هسته ي مريخ کاملا جامد نيست بلکه حداقل قسمتي از آن بايد به شکل مايع باشد ".
احتمالا هسته ي مريخ يا به طور کامل گداخته ويا مانند زمين، قسمتهاي دروني آن جامد و نواحي بيروني آن مايع است.
Yoder و همکارانش از اطلاعات مداري نقشه بردار سراسر مريخ و اطلاعات اوليه در مورد انحراف مسير مريخ، که بانشستن سفينه هاي Viking و Pathfinder بر روي مريخ به دست آورده اند، استفاده کردند تا در مورد اين سياره چيزهاي جديدي به دست آورند. (مثلا اينکه سريعتر بودن تغييرات انحراف مسير، نشان دهنده ي هسته اي چگال تر است ). نتايج به دست آمده توسط اين تيم نشان مي دهد هسته ي مريخ مانند هسته ي زمين وزهره، به اندازه ي نصف سياره مي باشد. اين اندازه بيانگر اين مطلب است که هسته مريخ به طور کامل از آهن تشکيل نشده و شامل مقدار قابل توجهي عناصر سبک همچون سولفور و هيدروژن است.

□ نوشته شده در ساعت 12:48 AM توسط گروه نجوم روجا

52 قمر برای مشتری، سلطان سيارات
مجموع اقمار مشتري با اضافه شدن چهار قمر به هشت قمري که در هفته ي گذشته کشف شده بود، به 52 رسيد.
در روز 4 مارس انجمن بين المللي نجوم ( IAU )، اعلام کرد تيمي به رهبري منجمان دانشگاه هاوايي، " Sheppard " و " Jewitt "، هفت قمر کوچک ديگر را که به دور بزرگترين سياره ي منظومه ي شمسي مي چرخند، کشف کرده است. دو روز بعد، کشف هشتمين قمر جديد از مشتري توسط اين گروه اعلام گرديد. به دنبال آن، در 7 مارس، IAU اطلاعاتي در مورد چهار قمر ديگر از اين سياره منتشر ساخت. کشف اين دوازده قمر در فاصله ي 4 روز، تعداد قمرهاي شناخته شده ي مشتري را به 52 رسانيد.
قمرهاي جديد که S/2003 J9 تا S/2003 J12 نام گرفته اند، مانند هشت قمر ديگر، کوچک هستند به طوريکه قطر هر کدام بين يک تا دو کيلومتر است. همه ي آنها شکل نامنظمي دارند و با انحراف زياد در مدارشان به دور مشتري مي چرخند.
با توجه به اظهارات Sheppard، گروه او مشاهدات خود را براي کشف اقمار ديگر مشتري ادامه مي دهند. احتمالا در زماني نه چندان دور، اخبار جديدي در مورد اين سياره ي بزرگ منتشر خواهد شد.

□ نوشته شده در ساعت 2:46 AM توسط گروه نجوم روجا

سردترين نقطه ی عالم
منجمان سردترين نقطه در عالم را شناسايي کرده اند. اين مکان، توده گازي است که در فاصله ي دور، از ستاره اي که در مرحله ي دوم زندگي اش قرار دارد، خارج مي شود.
اين توده ي گاز که سحابي بومرنگ ناميده مي شود، جزء جوانترين گروه از سحابي هاست و جزئيات آن توسط تلسکوپ فضايي هابل مشاهده شده است.
به نظر مي رسد ستاره ي مرده ي مرکزي، اين گاز را با چنان سرعتي از خود خارج کرده که گاز، سرد شده و دماي آن به اندازه اي رسيده که حتي سردتر از اشعه ي زمينه اي کيهاني است که کل عالم را مي پوشاند.
تصوير تلسکوپ هابل، سحابي سياره اي جواني را در صورت فلکي قنطورس نشان مي دهد که 5000 سال نوري از ما فاصله دارد. سحابي سياره اي در اطراف يک ستاره ي مرکزي روشن، زماني که ستاره در آخرين مرحله از زندگي خود گازهايي را به خارج مي فرستد، شکل مي گيرد.
در سال 1995 منجمان دريافتند که اين مکان سردترين نقطه اي است که تا کنون خارج از يک آزمايشگاه زميني کشف شده، به طوريکه دماي آن -272 درجه سانتيگراد، يعني يک درجه گرمتر از صفر مطلق است. حتي پرتوهاي زمينه اي کيهاني -270 درجه ي سانتيگرادي هم گرمتر از اين سحابي است. به اين ترتيب، اين سحابي تنها جرمي است که دمايي پايين تر از اشعه ي زمينه اي کيهاني دارد.
تصوير اخير هابل، کمانهاي کمرنگ و ميله هاي شبح مانندي را در گاز منتشر شده از سحابي مشخص مي کند. اين سحابي کاملا متفاوت با ديگر انواع خود که مشاهده شده اند به نظر مي رسد. محققان تصور مي کنند اين توده ي گاز آن قدر جوان است که زمان کافي براي شکل گيري ساختار متقارن آن وجود نداشته. آنها احتمال مي دهند سرماي قابل ملاحظه ي ابرهاي گازي، اثر هسته ي غير عادي ستاره باشد. به نظر مي آيد اين ابرها توسط باد شديدي باسرعت 500000 کيلومتر در ثانيه، که گازهاي بسيار سرد را در فاصله اي دور از ستاره ي مرکزي جا به جا مي کند، به وجود آمده باشد. اين ستاره ي مرده، هر سال مقداري از جرم خود را به اندازه ي يک هزارم جرم خورشيد از دست مي دهد و اين فرآيند، احتمالا تا يک هزار سال ادامه دارد. مقدار جرم از دست رفته، ده تا صد برابر بيشتر از جرمي است که در اجرام مشابه ديگر از بين مي رود. اين توسعه ي سريع و سرد شدنهاي بعدي باعث شده تا ناحيه کشف شده ، سردترين منطقه از کيهان خوانده شود.

□ نوشته شده در ساعت 12:50 PM توسط گروه نجوم روجا

مشتري و خانواده اي پرجمعيت تر!
منجمان با استفاده از تلسکوپهاي کوه موناکي، هفت قمر ديگر را به دور مشتري کشف کرده اند که به اين ترتيب تعداد قمرهاي اين سياره ي بزرگ به 47 مي رسد.
تا چند سال پيش، تنها 16 قمر مشتري شناخته شده بود. از سال 1999، منجمان 31 قمر کوچک از اين سياره را يافته اند که به جز يکي از آنها، بقيه ي قمرها از جمله هفت قمر اخير، توسط گروهي به رهبري Scott Sheppard و Daivid Jewitt کشف شده اند.
با توجه به اظهارات Sheppard، هر کدام از قمرهاي جديد، دو تا چهار کيلومتر پهنا دارند و مدارهاي اوليه شان حاکي از اين است که دو تا از آنها قمرهاي prograde و بقيه که در فاصله ي دورتري قرار دارند، قمرهاي retrograde هستند.
با توجه به مدار اين قمر ها، هر هفت قمر نامنظم اند و مدارشان انحراف زيادي دارد. دو قمر داخلي يعني قمرهاي prograde که S/2003 J1 و S/2003 J6 نام گرفته اند، در حدود يازده ميليون کيلومتر از مشتري فاصله دارند، مدارهايشان کاملا بيضوي است و هر 235 روز يک بار به دور اين سياره مي چرخند. قمرهاي بيروني که قمرهاي retrograde هستند ( S/2003 J2, J3, J4, J5, J7 )، مدارشان گرد تر اما ميزان انحراف آنها خيلي بيشتر است و 500 تا 1000 روز طول مي کشد تا يک بار به دور مشتري گردش کنند. اين 5 قمر در فاصله اي معادل 15 تا 29 ميليون کيلومتر از مشتري قرار گرفته اند.
در سال 2000 منجمان دوازده قمر کوچک را به دور زحل کشف کردند که اين به طور موقت زحل را از نظر تعداد قمرها در مکان اول قرار داد. اما کشفهاي اخير توسط Sheppard و همکارانش باعث شد تا مشتري در اين مورد در رده اي جلوتر از زحل باشد. البته ممکن است قمرهاي بيشتري به دور زحل در حال گردش باشند که فاصله ي زياد زحل از ما تشخيص آنها را براي دانشمندان مشکل مي سازد.
Sheppard اظهار کرد ما معتقديم که در حدود 100 قمر نامنظم با قطري بزرگتر از يک کيلومتر در اطراف مشتري وجود دارند و اميدوار هستيم در چند ماه آينده تعداد خيلي بيشتري از آنها را کشف کنيم.
از آنجا که منجمان تحقيقات خود را براي کشف قمرهاي ناشناخته ادامه مي دهند، احتمالا تعداد قمرهاي متعلق به اين دو سياره بيشتر خواهند شد.

□ نوشته شده در ساعت 12:35 PM توسط گروه نجوم روجا